Yün bir çok koyunun birbirinden farklı karakteristikleri olan postlarından elde edilir.
Yünün sıcaklık, yumuşaklık, dolgun tutum gibi karakteristik özellikleri onun doğal kıvrım, esneklik ve rezilyansından (bir süre yük altında kalan bir lifin, yükün kalkmasıyla yeniden eski şeklini alabilme özelliği) kaynaklanmaktadır. Tutum ve diğer özellikler kullanılan yün lif tipine büyük oranda bağlıdır, mesela en ince yün lifi merinos koyunundan, orta incelikle yün lifleri melez koyunlardan ve son olarak da en kaba yün lifi dağ koyunlarından elde edilir.
İnce liflerin uzunluğu 12 cm.’nin üzerindedir, orta kalınlıkta lifler ise 5 ile 15 cm. arasında, uzun ve kalın lifler de 40 cm uzunluğundadır. Bu grup liflerin karakteristikleri, bu liflerden yapılan kumaşa büyük oranda yansır.
Yün kullanım sırasında istenmeyen kırışıklıkları üzerinden atar ve kumaş buhar uygulamasıyla kıvrım ve diğer istenen formları tutabilir. Kalıcı kıvrımlar vermek için özel terbiye işlemleri kullanılabilir. Muamele görmemiş yün yıkanınca çeker ve özel kumaş bitimleri uygulanmamışsa güve tarafından zarara uğratılabilir. Paltolar, erkek takım elbiseleri, bayan elbiseleri ve halılar yaygın olarak yünden yapılır. Örme kumaşlar ve kazaklar için uygun olmalarının dışında iki önemli dokuma kumaş grubu ştrayhgarn ve kamgarndan yapılmış kumaşlardır. Ştrayhgarn kumaş örnekleri flanel, blazer kumaş, melton ve tüvittir. Kamgarn kumaş örnekleri ise jorjet, gabardin, vipkord ve barettadır.