Bu, pamuğa benzer özelliklere sahip çözücü içinde üretilmiş selüloz lifinin genel ismidir. Courtaulds’un ürettiği bu türden lif ticari olarak ‘Tencel’ olarak adlandırılır. Bu lif in üretimi sırasında kullanılan çözücünün çevreyi kirletmeden geri kazanılabilmesi bu işlemin önemli bir üstünlüğüdür. Lyocell’ in moleküler yapısı, normal viskon lifinin molekül yapısından oldukça farklıdır ve lif dairesel kesite ve düzgün lif yüzeyine sahiptir. Lifin kesit profili eriyikten üretilmiş sentetik liflerinkine oldukça benzerdir. Kesikli lifler parlak ya da mat olarak üretilmektedirler. Lif reaktif, direkt ve tekne boyama teknikleri ile kolayca boyanabilir.

Kuru ve yaş lif mukavemetleri sırasıyla yaklaşık 40 ve 30 cN/tex. kuru ve yaş halde kopma uzamaları sırasıyla yaklaşık %15 ve %17 dir. Normal viskon ile karşılaştırıldığında “Tencel” düşük uzamalarda daha yüksek rnukavemete sahiptir ve pamuk ve polyester karışımlarına oldukça uygundur. Nem çekme miktarı %11,5 dir. Lyocell lifi dokuma kumaşlarda yaygın olarak kullanılmaktadır ve örme ve dokusuz yüzeylerde bu yeni lifin kullanımının giderek artacağı da tahmin edilmektedir. Bu lifin uygun ağırlık ve yapıda olan bluzlarda, elbiselerde, yüksek performanslı ev mobilyalarında, kaplama yüzeylerin taşıyıcı tabakalarında ve zımpara bantları gibi teknik kumaşlarda kullanılması beklenmektedir.

Polivinil klorit temel polimer oluşturucu maddedir. Erimiş halde ekstürize edilir ve soğuk hava ile katılaştırılır, diğer bir deyişle “eriyikten üretim tekniği” ile üretilir. Genel özellikleri. Bu lif, düşük sıcaklıkta yumuşadığı ve büzüştüğü, bu yüzden de yıkamada çok dikkat gerektirdiği için yaygın kullanılamamaktadı r. Trikloretilen çözücüsü ile kuru temizlemeye tabi tutulmamalıdır. PVC’ nin su emmeksizin kaynar sudaki büzüşmesi kumaşta fantazi, kloque- tip etkileri elde etmek için kullanılabilir.
Asıl avantajı, sahip olduğu sıcak tuşesi, alev almazlığı ve kimyasal etkilere karşı dayanıklılığıdır, bu sebeple koruyucu giysilerde kullanım alanı bulur.
Polivinilklorit yün gibi diğer liflerle nadiren de olsa karıştırılabilir. Yarı geçirgen kumaş formundaki PVC yağmurluklarda kullanılabilir ve aynı amaç için kumaşlara kaplama malzemesi olarak da uygulanabilir.

Triasetat üretiminin sıvı hali ikincil asetat üretiminde ilk adımdır. “Diasetat” veya basitçe “asetat” olarak bilinen ikincil asetat bir önceki safhada yer değiştirilmiş OH grubunun her altısından birisinin geri verilmesiyle üretilir. 
Asetat mükemmel dökümlülük kalitesiyle ve çekici yumuşak tutumu ile bilinir, kuru ve yaş haldeki mukavemeti ve sürtünmeye karşı direnci düşük olmasına rağmen elbiselik kumaşlarda, kadın iç çamaşırlarında ve astarlarda kullanılır. Nem çekmesi oldukça düşüktür ve dolayısıyla kumaş çabuk kurur. Düşük sıcaklıkta lifin yumuşama özelliğinden dolayı yıkama sıcaklığına dikkat edilmelidir. Eğer sıcak alkali sıvılarda yıkanırsa lif parlaklığını kaybeder. 
Triasetat, asetatın sahip olduğu tüm özelliklere sahiptir ayrıca daha az su emer, çok daha yüksek sıcaklıkta yumuşamaya başlar ve daha çabuk kırışıklıktan kurtulur, Lifin termoplastiklik özelliği, kumaşın ısıl-fiksaj yapılarak kalıcı pili kazandırılmasına imkân tanır. 
Kuru temizlemede trikloretilen kullanılması halinde kumaşta çekme ve renk atmaya sebep olmaktadır, ancak perkloretilen çözücü olarak daha başarılıdır. 
Triasetat asetattan daha pahalıdır ve benzeri son kullanım alanlarına sahiptir. 

Bir zamanlar naylon kategorisinde değerlendirilen (Nomex, Kevlar ve Twaron gibi) bir grup lifin genel bir ismidir. Aramid lifleri amid veya bazende imid bağları ile birleşmiş aromatik gruplardan oluşur. Filamentler, güçlü çözücüler ve asitlerde çözünmüş çözeltilerden, ekstrüzyon yolu ile üretilir.
Aramidler alev almazlar ve yüksek sıcaklıklara dayanıklıdır. 5380C’ de bile güçlükle yanmaya başlarlar. Bu pahalı lifler itfaiyecilerin, yarış arabası sürücülerinin giysilerinde ve çamaşırhane ütülerinde kullanılır. Bu kullanımlar onun yanma direncinden kaynaklanmaktadı r. “Nomex” 3170C’ de bozunmaya başlar ama erimez. 
Oysa “Kevlar” 4250C’ de bozunur. Nomex’ in termal stabilitesini yükseltmek için kimyasal işlemler uygulanır. Her iki lifin de işlenmesi esnasından zararlı gazlar çıkmaz. Bu kullanımlarından başka “Nomex” tutuşmaz malzemelerin gerektiği uçak mobilyalarında özel kullanıma sahiptir. “Kevlar” çelik telin dört katı kadar yüksek mukavemet/ağırlık oranı ile bariz bir üstünlüğe sahiptir. Bu yüzden kimyasallara dirençle beraber hafif ürünlerin gerektiği yerlerde ve özel uygulamalarda son derece değerlidir. Bu uygulamalara örnek olarak petrol kuyuları için kablolar, gemi donanı mları, taşıma bantları ve yüksek performanslı lastikler gösterilebilir. Kurşun geçirmez yelekler “Kevlar” dan yapılır. 
Aramid liflerinin başka bir kullanım alanı da kompozit yapılardır. Bu uygulamada lifler yarış arabalarının, yatların, ve uzay araçlarının gövdelerinde kullanılan hafif ağırlıklı ama rijit malzemeleri oluşturmak üzere sentetik reçinelerin içine takviye maksadıyla yerleştirilir.

Akrilik
Polimer, petrol endüstrisinin bir ürünüdür ve ağırlık olarak en az %85 akrilonitril üniteleri içerir. Filarnentler genelde yaş üretim tekniği ile üretilir ama son kullanımda aşınma dayanımı yüksek ürün istendiğinde kuru üretim tekniği ile de akrilikler filament haline getirilebilir. Dünyada kesikli lif halinde akrilik kullanımı yaklaşık 2400 milyon tonken filament halinde akrilik kullanımı ise sadece 3 milyon tondur.
İplikler genelde, filamentlerin rasgele uzunluklarda koptukları noktaya kadar tov veya şeritlerin çekilmesiyle üretilir. Ana kullanım alanı örme giysilerdir. Üretici boyalı lif, yaş ekstrüzyondan sonra hemen boyanmış liftir. Neredeyse sadece çoraplar için sınırlı olan kumaş boyamaya göre, bu yöntemle çok daha fazla ilginç renk efektleri geliştirilebilir.
Bu gruptaki liflerin genel karakteristikleri, dolgun, sıcak, yumuşak tutum ve özellikle örme yapılarda iyi kuru halde kırışıklık tutmama özelliği ile özetlenebilen yün karakteristiklerine benzerdir. Ekstra yüksek hacimlilik, dinlendirilince gevşeyen yan yana çift-bileşimli lifler kullanarak veya tovu çekerek, buharlayarak, dinlendirerek ve sonuçta yüksek büzüşme oluşturarak elde edilir.
El örme iplikleri için kullanıldığında kaba kesikli lifler hacimliliği artırma eğilimindedirler. Filament viskon ya da asetat ile karıştırılarak parlaklık elde edilir. İnce eğrilmiş iplikler, tek plaka, interlok ve Pont Roma’yı da kapsayan atkılı örme kumaşlarda elbise için kullanılır. % 100 akriliğin aşınma dayanımı pek çok giyim için yeterlidir. Akrilik lifinin yumuşak parlak özellikleri yapay kürk kumaşların havlarında avantaj sağlar. Çeşitli incelikte ve uzunlukta lif kullanılarak doğal kürk taklidi de yapılır. Akrilik ürünlerin görünüm, tutum ve estetik özellikleri, liflerin incelik ve kesit şekillerinin değiştirilmesi, yüksek hacimli ipliklerin kullanımı, yün. moher ve pamuk gibi doğal liflerle karışımlarının yapılması ile çeşitlenir.
Mobilya ve koltuk kaplama için akrilikten yapılan dokuma ve örme kadifelerin kullanımı yaygındır ama bu lifin yüksek tutuşma eğilimi gözden kaçırılmamalıdır. Dokusuz battaniyelerde ve halılarda akriliğin kullanımı ticari sebeplerden ötürü azalmıştır.

Modakrilik:
Polimeri oluşturan lif ağırlıkça % 35-85 arasında akrilonitril ünitelerinden oluşur ve modifiye edilmiş akrilik olarak bilinir. Bu lifler akrilik liflerin bazı yün benzeri özelliklerine sahiptir, ancak ısıya duyarlılıkları biraz daha fazladır. Lifin ısı duyarlılığı, hayli bir kumaşta daha az duyarlı bir lifle birleştiğinde önem kazanır, çünkü bitim sırasında uygun ısı muamelesi modakriliğin alt katman oluşturmak üzere büzülmesine sebep olacaktır. Bu gruptaki bazı lifler örneğin Teklan orta derecede alev almazlığa sahiptir.

RAMİ (RAMIE)
Takım : Urticales
Familya : Urticaceae
Cins : Boehmeria
Tür : Boehmeria nivea (Beyaz rami veya
gerçek rami) ve Boehmeria nivea var
tenacissima (Yeşil rami)

Rami çalımsı, çok yıllık bir bitkidir. Lifleri her yıl biçmek
suretiyle saplarından elde edilir. Yaprakları iri ve etli
olduğu için ipek böceği beslenmesinde kullanılır. Lif için
yapılan hasattan sonra 50-60 günde bitki tekrar lif
biçimine gelebilmektedir Bir yılda 5-6 kez rami lif için
hasat edilebilir. Bitki ömrü 6-20 yıl arasında
değişebilmektedir. Köklerindeki rizomları yardımıyla yeni
genç sürgün ve filizler vererek, toprak üzerinde bir bitki
topluluğu oluşturur. Rami bitkisi 1-2.5 m
boylanabilmektedir.

Çiçek yapısı monoik olup (tek evcikli), rami çiçekleri
yabancı döllenmektedir. Rami üretimi,

Rami lifleri pamuk liflerinden 5, kenevir
liflerinden 2, ve keten liflerinden dört kat daha
sağlamdır. Rami lifleri pamuk ve keten liflerine
karıştırılarak tekstilde kullanılmaktadır. %55 rami
ve %45 pamuk liflerinden yapılan elbiseler
makınalı yıkamaya oldukça dirençlidir. Rami
liflerinin %20 nem tutması nedeniyle deniz
suyuna dayanıklı halatların yapılmasında ve
absorbentlerin yapımında değerlendirilir. Rami
bitkisinden 100-200 kg/da lif, 300-400 kg/da kuru
sap elde edilir.

Rami bitkisi dünyada en çok Çin, Tayland, Kore,
Filipinler ve Birezilya da üretilmektedir.

Rami bitkisinden elde edilen lifler bakteri, mildiyö ve
böceklere karşı dayanıklı, oldukça ter emici ve kolay
kurur ve ıslanınca sağlamlığı artar, ancak elastik değil ve
kolayca buruşur ve pamuğa oranla daha kolay eskir.
Balık ağlarının ve spor filelerinin yapımında ve banyo
havlularında oldukça fazla oranda kullanılır.

Rami tarımı sıcak ve nemli bölgelerde yıllık yağışın 1000
mm olduğu bölgelerde sulanmadan yapılabilir. Toprak
isteği yönünden seçici olmayıp uyğun drenajlı
topraklarda yetişebilir. Toprak pH 5.5-6.5 uygundur.
Kuraklığa orta derecede dayanıklıdır.

Hasat çiçeklenmenin başında başlar. Bu dönemdeki
hasatdan yüksek kalitede lif elde edilir. Bazı ülkelerde
makinalı hasat yapılmaktadır. Havuzlamayla lif elde edilir
ancak havuzlama yöntemi diğer lif bitkilerine oranla biraz
daha zordur.

i. (Madagaskar dilinden k.). Lifleri dokuma işlerinde kullanılan palmiye. || Ay­nı palmiyenin lifi. 
— ANSİKL. Rafya (raphia) iri gövdeli, çok uzun yapraklı bir ağaçtır. Çiçekleri büyük koçanlar halinde olur. Afrika ve Amerika’­da yetişen yirmi kadar türü vardır. Yaprak­larının boyu 5 m’yi bulan saz rafyasından (Raphia ruffa) elde edilen liflerle ip, kor­don ve örme mobilya yapılır. Rafyadan ya­pılan ipler ağaç aşılarını bağlamağa yarar. Tropikal Afrika’da yetişen (Raphia vinifera) şarap rafyasından mayalanmağa elve­rişli bir özsu elde edilir; bu sıvının maya­lanmışına «rafya şarabı» denir. (L)

 (KEÇI YÜNÜ)

Angora keçisinin parlak, esnek, zor aşınan lifi göreceli olarak daha az pullu yüzeye sahiptir ve bu yüzden özellikle kamgarn kumaşlarda kullanılır. Moher 30 cm kadar uzun olabilir ve uzun havlı kumaşlarda kullanılabilir.

Bu lifler bir yıllık bir bitki olan Linum Usitatissimum’un gövde kısmından elde edilir. Jüt ve kenevir lifi ile birlikte keten lifi, bitkinin gövdesinden elde edildiği için kabuk lifi olarak sınıflandırılır. İngiliz lisanında keten lifinin ipliğe veya kumaşa dönüşmüş haline linen adı verilir. Türkçe de bu ayrım genellikle yapılmamıştır.
Lif ilk olarak gövdeden ayrıldığında yaklaşık 1 metre uzunluğundadır, ama işlemler esnasında lif uzunluğunda azalma olur. Lif eğirmeye hazır hale geldiğinde ise en iyi keten kalitesi için lif uzunluğu yaklaşık 40 cm’dir. Liflerin uzunluğu kumaşın tüysüzlüğüne ve parlaklığına katkıda bulunur. 
Keten mukavemetlidir ancak pamuktan daha az uzama esnemesi gösterir ve aşınma daha az dayanıklıdır. Nem absorpsiyonu iyidir ve pamukla aynı şartlarda yıkanabilir. Terbiye işlemleri ile keten kumaşın yüksek çekme ve kırışma özellikleri iyileştirilebilir. 
Keten lifi. dünya tekstil lif üretimin sadece küçük bir kısmını oluşturur, ama onun ilginç fantezi dokusu ve keten görünüşü yapay lif kullanıcılarını diğer kumaşlarda da bu etkiyi geliştirmeye teşvik etmektedir. Şimdiye kadar dokunmuş keten kumaşları ağartmak liflerin yalnız ağartılmasından daha kolaydı ve bu lifin karışımlarını bir miktar zorlaştırmakta idi. İşlemlerde olan gelişmeler sayesinde artık keten lifleri ağartılabilmekte ve pek çok lif ile harmanlanması mümkün olmaktadır. 
Yüksek gramajlı kumaşlar bayan elbiselerinde, erkek takım elbiselerinde ve mobilyacılıkta kullanılır. Keten dikiş ipliklen bazı düğmelerin mukavemet gerektiren dikişlerinde ve ayakkabı dikiminde kullanılır.

Keten, pamuk gibi endüstri bitkisidir. Kenevirin temel ürünü liftir, ancak elde edilmesi çok zahmetli olduğundan dünyada kenevir üretimi azalmıştır. Kenevir tarımı ülkemizde çeşitli bölgelerde yapılmaktadır. Yetiştirilme amaçlarına göre (lifi, tohumu, hem lifi hem tohumu için )farklılık göstermektedir. 
Kenevir tek yıllık otsu bir bitkidir. Gövdesinde belirli aralıklarla boğumlar bulunmaktadır. Bu boğum aralarındaki mesafenin fazlalığı lif verimini artırmaktadır. Kenevir de elle veya makine ile hasat edilmektedir. Kurutulmak üzere tarlalara serilmekte, kuruduktan sonra küçük demetler haline getirilerek deste yapılamaktadır. Desteler kuruyunca büyük demetler halinde tarlada dikili bırakılmaktadır. Kuruyan demetler havuzlama yöntemiyle lifin saktan ayrılması sağlanmaktadır. 
Diğer sak liflerinde olduğu gibi kenevir liflerinin elastikiyeti, esnekliği azdır. Kimyasal yapı bakımından ketene benzemektedir. Liften; yelken bezi, çadır bezi, halılarda çözgü ipi, dikiş ipliği, bağlama ipleri, yangın musluğu hortumu gibi ürünlerin yapımında kullanılmaktadır. K E N E V İ R ( KENDİR )

Familyası: Cannabinaceae 

Cinsi :Cannabis 

Türü : Cannabis sativa 

ÖNEMİ: Kenevirin vatanı Orta Asya olarak kabul edilir.M.Ö. 2800 yıllarında Çin’de tarımının yapıldığı lifinin kullanıldığı tarihin kaynaklardan anlaşılmıştır.Daha sonra Çin ve Hindistanda esrarı elde edilmiş ve kullanılmıştır. Kenevir saplarından lif,tohumlarından yağ elde edilen bir bitkidir.Lifinden ip, sicim,kırnap,urgan,halat balık ağları yapılır.Dokunarak hortum,bez,bıranda,çadır ve çuvallar yapılır.İnce liflerinden iç çamaşırları , şile bezi gibi yazlık elbiseler yapılır. Tohumlarındaki yağ oranı % 30-35′ dir . Yağı Arap sabunlarının yapılmasında , yarı kuruyan yağlardan olduğundan bezir,vernik ve yağlı boya imalinde kullanılır. Küspesi hayvan yemi olarak bilhassa besi hayvanlarının beslenmesinde değerlendirilir.Tohumları çerez ve kuş yemi olarakta kullanılır.Lifi kullanıldıktan sonra sapları yakacak olarak, kağıt ve selüloz sanayinde hammadde olarak kullanılır.Ayrıca dişi kenevirden elde edilen esrar tıpta uyuşturucu Madde imalinde kullanılır. Son yıllarda sentetik liflerin kenevir lifi yerine kullanılması Dünyadaki kenevir üretimini azaltmıştır.Dünyada kenevir lifi üretiminde Rusya başta gelmekte ve bunu Hindistan İtalya ,Sırbistan,Romanya,Macaristan,Polonya,Pakistan takip etmektedir.Başlıca Kenevir tohumu üreten Ülkeler ise Rusya,Polonya,Türkiye,Sırbistan,Şili ve Macaristandır. 

Memleketimizde kenevir üreten bölgeler şunlardır; 

1-Kastamonu(Taşköprü)-Zonguldak Bölgesi:Lif keneviri en fazla bu bölgede yapılır. 

2-İzmir(Ödemiş-Tire)-Burdur Bölgesi:Tohum üretimi en fazla bu bölgede yapılmaktadır.

3-Samsun-Ordu(Ünye,Fatsa)Bölgesi :Hem lif hemde tohum üretimi yapılmaktadır. 

4-Ş.Urfa(Suruç,Birecik)-Malatya Bölgesi :Hem lif hem tohum üretimi yapılır. 

5-Amasya(Merzifon,Gümüşhacıköy)-Çorum-Yozgat Bölgesi :Gümüşhacı köyde dünyanın en iyi lif kenevir tohumu üretilir. 

BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ: 

Kenevir yıllık bir uzun gün bitkisidir.Kazık köklüdür.Kök,kuvvetli olup toprağın 4 m. Derinliklerine kadar inebilir.Yan kökler kuvvetlidir. Kenevirin sert ve otsu bir sapı vardır.Alt kısmı yuvarlak ,üst kısmı dört köşeli,en üst kısmı da altı köşelidir.Sap ilkin öz suludur,sonra odunlaşır,boydan boya oluklu bir görünümü vardır.Sap uzunluğu 30 cm’den 6 m’ye kadar değişir.Saptaki boğumlardan yapraklar çıkar.Seyrek ekimlerde sap daha kalın olur ve dallanma çok olur.Erkek kenevir daha ince yapılı,az dallı ve olgunlaşması çabuktur.Dişi kenevir ise kalın saplı ve çok dallı olup geç olgunlaşır.Sap kalınlığı 1-6 cm arasında değişir. Kenevirde teknik sap uzunluğu kotiledon yapraklardan,üstte yaprakların almaşıklı olduğu yere kadarki kısmıdır.Lifler ketendeki gibi sapın kabuk kısmındadır.Dişilerde lif verimi, erkeklerde lif oranı yüksektir.Yapraklar sap üzerindeki boğumlardan çıkarlar.Uzun bir sapın ucunda 3-11 yaprakçıktan teşekkül eden bileşik yapraktır.Yaprakçıkların ortadan bulunanı uzun ve her birinin de kenarları dişlidir.Yapraklar karşılıklı ,teknik sapın sonundan itibaren ise almaşıklı olarak sapa dizilmişlerdir. Kenevir iki evcikli bir bitkidir.Erkek ve dişi çiçekler ayrı ayrı bitkiler üzerinde bulunurlar.Erkek bitkilerde sapın üst kısmında,yaprak koltuklarından çıkan çiçekler gevşek bir salkım şeklindedirler.Ana sapın ucunda da çiçek bulunur.Çiçek rengi beyazımtırak yeşildir.Dişi çiçeklerde ,dişi bitkilerde sapın üst kısmındaki yaprak koltuklarından çıkan kısa sapçıklar üzerinde yer alır.Her çiçek bir meyve ve bir tohum meydana getirir. Döllenme rüzgarla olur.Yabancı döllenmedir.Erkek bitkiler tozlanmayı yaptıktan sonra olgunlaşmaya başlarlar. Tohumlar yumurta şeklinde , sert yeşilimtırak renklidirler.Bin dane ağırlıkları 12-30 gr. arasında değişir.Tohumda % 30-32 yağ, % 22-23 protein ve % 21 oranında karbonhidrat vardır. 

Çeşitleri: Kenevirin birbirine çok benzeyen dört çeşidi vardır. 

1-C.sativa L.vulgaris: Kültürü yapılan kenevir.

2-C.sativa L.var.indica Lam:Hint keneviri. 

3-C.sativa L.subvar.gigantica:Dev cüsseli kenevir. 

4-C.sativa L.var.ruderalis:Yabani kenevir. Kenevirler yetişdirildikleri memlekete göre de 15 coğrafi gruba ayrılırlar.

ESRAR: Dişi kenevirin uç kısmında,küçük yaprakçıklarında,çiçeklerinin perigon yapraklarında ve tüylerinde bulunur.Kendine has kokusu vardır.Yapışkandır.Uyuşturucu bir maddedir.Çeşitler içinde en fazla ihtiva edeni Hint keneviridir. Esrar Milletler arası kontrole tabidir.Kötü amaçlarla imal etmek ve kullanmak ağır cezalarla önlenmeye çalışılmaktadır.Çünkü zehirli bir madde olup,alışkanlık yapar.Bu alışkanlıktan kurtulmak çok zordur.Sonu ölüme kadar gider. 

ADAPTASYONU: İklim istekleri: Kenevir soğuklara dayanamadığından yazlık olarak ekilir. Ekim İlkbaharın geç donları geçtikten sonra yapılır.Yetiştirme süresi 4-5 aydır.İyi lif elde etmek için muntazam yağış ister veya sulanması gerekir.Topraktaki fazla ve yaşlılıktan hoşlanmaz. Fazla rüzgarlı yerlerde iyi yetişmez. Toprak istekleri : Kenevir orta bünyeli, derin ve süzek toprakları sever toprakta yeterince kireç ve humus bulunmalıdır.Besin maddelerini toprakta bol olmasını ister. Alüviyal topraklarda çok iyi gelişir.Çok ağır ve hafif topraklarda, asitli topraklarda iyi gelişemez. 

TARIMI Ekin nöbeti: Kenevir üst üste ekilebilir, ancak verim düşer.Temiz tarla bıraktığından iyi bir ön bitkidir.Bilhassa kuvvetli topraklarda tütünden sonra ekilmesi uygundur.Kenevir için en iyi ön bitki baklagillerdir.Her türlü ekim nöbetine girebilir. 

Gübreleme: Kenevir topraktan çok besin maddesi kaldırdığından iyi ürün almak için gübreleme yapmak şarttır.Kenevir için en iyi gübre çiftlik gübresidir.Fosfor ile takviye edilmiş çiftlik gübresi dekara 2-4 ton gelecek şekilde toprak işlemesi ile verilir.Çiftlik gübresinin olmadığı durumlarda dekara 8-12 kg. azot,6-8 kg. fosfat saf madde gelecek şekilde suni gübreler verilmelidir. Toprak 

Hazırlığı: Kenevir ekilecek tarlanın toprağı, derin ve iyi işlenmelidir.Sonbaharda tarla derin olarak sürülür.Tarla otlanmış ise İlkbaharda hafif bir sürüm yapılabilir.Normal olarak ilkbaharda diskaro ve kültüvatör gibi aletler ile yüzlek sürülür. Ekim: Kenevir tohumu taze olmalıdır.Çünkü çimlenme kabiliyeti çok azalır.Böyle tohumlar ekilirse çıkış seyrek olur.Tohum içerisinde çeşit karışımı ve yabancı ot tohumları olmamalıdır.Kenevir tohumu serin ve kurak yerlerde saklanmalıdır. İlkbaharda son donlar geçtikten sonra mümkün mertebe erken ekilmelidir. Erken ekim verim arttırır.Ülkemizde ılıman iklimli yerlerde Mart, diğer bölgelerde Nisan ve Mayıs aylarında ekilmektedir. Ekim elle serpme veya makine ile sıraya yapılır. Sıraya ekimde sıra arası mesafeler lif üretimi için 20-25 cm.,tohum üretimi için 30-40 cm. olmalıdır.Tohum üretiminde fazla dallanma istenir.Bu yüzden az tohum kullanılır.Tohum üretimi için 4-5 kg/dekar, lif üretimi içinde 6-9 kg/dekar tohum ekilir.Ekim derinliği 3-4 cm. olmalıdır. Bakım: Kenevirde bakım işleri çapalama ve sulamadır.seyreltme yapılmaz. İlk çapa bitki boyu 5-10 cm. iken, ikinci çapa 25-30 cm. olunca yapılır.İkinci çapadan sonra bitkiler hızla büyüdüğünden yabancı otların gelişmesine mani olur.Çok zaman ikinci çapaya bile gerek kalmaz.Kurak bölgelerde 2-4 defa sulanır. Hasat : Kenevirin hasat zamanı lif, tohum veya her ikisi için yapılacak olmasına göre değişik olur.Erkek bitkiler dişilerden önce olgunlaşırlar.Erkek bitkilerde yaprakların dökülmeye, sapın sararmaya başlaması olgunluk belirtileridir.Tohum elde edilmeyecekse bu zamanda dişiler ile birlikte hasat edilirler.Buna göre memleketimizin değişik bölgelerinde değişik hasat tarzları uygulanmaktadır: Kastamonu ve Şanlıurfa’da erkek kenevirler olgunlaşınca dişiler ile birlikte hasat yapılır.Tohum elde edilmez.İyi kaliteli lif elde edilir. Gümüşhacı köyde tohumluk esas olduğundan, dişi kenevirler olgunlaştığında erkeklerle birlikte hasat edilir.Erkek kenevirlerin liflerinin kaliteleri kötü, dişilerinkinin ise iyidir. Ünye ve Fatsa’da erkek bitkiler olgunlaşınca önceden hasat edilirler.Tohumlar olgunlaşınca da dişi bitkiler hasat edilirler.Fazla işçilik kullanılmasına nazaran hem tohumundan hemde lifinden azami fayda sağlanmış olur. Hasat elle veya makine ile yapılır . Elle hasatta önceden tarlanın sulanarak toprağın tava getirilmesi gerekir.Aksi halde saplar kolayca sökülmezler.Elle hasatta orak, tahra ve tırpan kullanılarak da yapılabilir. Makine ile hasat çayır veya orak makinaları ile yapılır. Kesilen veya sökülen saplar kökleri bir tarafa gelecek şekilde bırakılarak kurutulurlar. Kurutulduktan sonra dişi kenevirler bir bez üzerine çırpılarak tohumları alınır. Saplarından lif elde etmek için havuzlanması lazımdır. Havuzlama suda yapılır.Erkek ve dişi bitkilerin sapları ayrı ayrı demetlenerek havuzlanmalıdır.Demetler 25-30 cm. çapından büyük yapılmamalıdır.Demetlerin daha büyük yapılması işçiliği ve kontrolü zorlaştırır.Demetler havuzda suyun sıcaklığına göre 12-18 günde olgunlaşırlar. Havuzlamadan sonra demetler açılarak bir müddet kurutulurlar. Kabuk soyularak lifler elle alınır.Mengeneden geçirilerek veya daha başka makinelerle de lif alınması yapılabilir.Taşköprü’de kenevir lif fabrikası vardır. Daha sonra lifler tahta bıçaklarla veya makinelerle çırpılarak sap parçaları temizlenir, lif hüzmeleri ayrılmış olur.Çırpılmış lifler taranarak demet halinde ikiye katlanır ve denklenir,sonradan satışa arz edilir. Verim : Kenevirde lif tiplerinde 25-50 kg./da, tohum tiplerinde 80-100 kg/da tohum alınır. Sap verimi tohum tiplerinde 600-1000 kg/da, lif tiplerinde 1000-2000 kg/da’dır. Lif miktarı kısa boylu ve tohum tiplerinde 80-100 kg/da, lif tiplerinde ise 80-300 kg/da kadar olur.150-200 kg/da iyi bir lif verimi sayılır